بهار گذشته، گروهی از مدیران ارشد شرکت نیسان در دفتر مرکزی این شرکت در یوکوهاما ژاپن گرد هم آمدند و نقشه‌‌‌ای را که کشورهای دنیا را به چهار گروه تقسیم می‌‌‌کرد، بررسی کردند: قرمز، کشورهایی که جلوی صادرات خودروی برقی از چین را می‌‌‌گیرند؛ زرد، کشورهایی که احتمال دارد در آینده جلوی صادرات از چین را بگیرند؛ خاکستری، کشورهایی که ممکن است در آینده محدودیت‌هایی برای خودروهای چینی اعمال کنند؛ و سبز، کشورهایی که هیچ محدودیتی اعمال نخواهند کرد.

این کار برای این بود که نیسان بفهمد در صورت شدت گرفتن تنش‌‌‌های ژئوپلیتیک، چقدر می‌تواند روی صادرات خودروهایی که در چین ساخته، از جمله خودروهای برقی، حساب کند (این شرکت در حال حاضر هشت کارخانه خودروسازی در چین دارد). مدیران نیسان به این نتیجه رسیدند که تقریبا ۶۰‌درصد کشورها در دسته‌‌‌بندی «سبز» یا «خاکستری»‌‌‌ قرار می‌‌‌گیرند که نتیجه امیدوارکننده‌‌‌ای است. در ماه نوامبر، نیسان اعلام کرد صادرات خودرو از چین را در سال ۲۰۲۵ استارت خواهد زد – از جمله خودروهای برقی و هیبریدی.

شرکت‌های فورد، تسلا و BYD هم صادرات خود را از چین افزایش داده‌‌‌اند، چون ساخت خودرو و به‌‌‌ویژه خودروی برقی در چین، بسیار ارزان‌‌‌تر تمام می‌شود و چین به بازارهای به سرعت در حال رشد جنوب شرق آسیا و خاورمیانه نزدیک‌‌‌تر است. به‌‌‌علاوه، این اقدام تاکیدی است بر اینکه ژئوپلیتیک چگونه در حال تغییر شکل صنعت خودرو است و شرکت‌های خودروسازی را مجبور می‌کند استراتژی‌‌‌های خود را در مورد محل ساخت و فروش خودرو به‌‌‌روزرسانی کنند.

به هر حال، با اینکه در آمریکا به دلیل اعمال ۲۵‌درصد تعرفه اضافه برای واردات خودرو از چین، تعداد خودروهای چینی بسیار کم است، اما هجوم خودروهای چینی ارزان‌قیمت به برخی کشورها در سراسر دنیا، در برخی مناطق نگرانی ایجاد کرده است. سال گذشته، چین با صادرات حدود پنج میلیون خودرو، ژاپن را پشت سر گذاشت و بزرگ‌ترین صادرکننده خودروی دنیا شد. بزرگ‌ترین مقاصد خودروهای چینی مکزیک، استرالیا و عربستان سعودی هستند.

منبع: دنیای اقتصاد