به گزارش خبرنگار خودرونامه، در حالی که واردات خودرو پس از چهار سال ممنوعیت، با تصمیم شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا لغو و ورود خودروهای خارجی به کشور از سال گذشته از سر گرفته شد، حالا معاون رئیس جمهور می گوید واردات خودرو صرفه ندارد.

داوود منظور می گوید:فرض کنیم سال آینده دو تا سه میلیارد دلار واردات خودرو انجام شود و بر اساس آن درآمد‌ها و حقوق گمرکی را محاسبه کنیم. این در حالی است که می‌دانیم به صلاح کشور نیست منابع ارزی را به واردات {کالایی} اختصاص دهیم که در داخل ظرفیت تولید ۱.۵ میلیونی آن را داریم.

به طور کلی، منظور رئیس سازمان برنامه و بودجه این است که وقتی می توانیم سالی 1.5 میلیون دستگاه خودرو در کشور تولید کنیم، واردات این کالا در شرایط فعلی مملکت –تحریم و کمبود منابع ارزی- به صرفه نیست.

هرچند در حالت کلی (صرف نظر از اینکه در دوران تحریم،  ارز را به واردات چه کالایی اختصاص بدهیم) نمی توان اظهارات رئیس سازمان برنامه و بودجه را چندان هم غیر منطقی دانست، اما احتمالا خود وی نیز خوب می داند در صنعت و بازار خودروی ایران چه خبر است و چرا شهروندان مشتاق خودروهای خارجی هستند.

منظور می گوید وقتی می توانیم یک و نیم میلیون دستگاه خودرو تولید کنیم، اختصاص ارز به واردات خودرو به صرفه نیست؛ این در حالی است که اولا در تاریخ خودروسازی کشور فقط دو یا سه بار تولید 1.5 میلیون دستگاهی و بیشتر، ثبت شده و ثانیا، در همان دوران ها نیز واردات خودرو آزاد و برقرار بوده است.

به عنوان مثال در سال 90 که بیش از 1.6 میلیون دستگاه خودرو در کشور به تولید رسید، واردات نیز برقرار و اتفاقا همین موضوع منجر به شکل گیری رقابتی نسبی در بازار شده بود. به دلیل وجود همین رقابت نسبی بود که خودروسازان از انواع مدل ها برای فروش محصولات خود استفاده می کردند و حتی فروش قسطی نیز رواج داشت. در واقع نقطه اثر اصلی واردات در بازار خودرو، همین رقابتی بود که تا حدی خودروسازان داخلی را در حوزه های مختلف اعم از کمی و کیفی و فروش، تحت فشار گذاشت.

با ممنوع شدن واردات در سال 97 (که البته در راستای حمایت از خودروسازان نبود و به واسطه مدیریت منابع ارزی، این تصمیم گرفته شد) همان رقابت نسبی و محدود در بازار خودرو نیز تقریبا از بین رفت. بنابراین واردات خودرو در شرایطی که تولید داخل نیز وجود دارد، موضوع غریبی نیست و در بسیاری از کشورهای دارای صنعت خودرو از جمله آمریکا، ژاپن، کره جنوبی و آلمان نیز با وجود شرکت های قدر داخلی، خودروهای خارجی نیز می آیند و ایجاد رقابت می کنند.

از همین رو، اظهارات رئیس سازمان برنامه و بودجه از این دیدگاه قابل پذیرش نیست و به نظر می رسد بهتر بود وی به صراحت اعلام می کرد "ارز برای واردات خودرو نداریم". وی البته تلویحا همین را گفته است، با این حال افکار عمومی نیز می پرسد چطور برای واردات چای که آن هم تولید داخل دارد، ارز هست، ولی برای خودرو با این همه اشتیاق عمومی، ارز نیست؟

نکنه دیگر اینکه بر خلاف رئیس سازمان برنامه و بودجه، وزیر صنعت، معدن و تجارت می گوید مشکلی در تامین ارز برای واردات خودرو نیست.  اظهارنظر عباس علی آبادی و صحبت های داوود منظور، افکار عمومی را با این پرسش مواجه کرده که چرا در دولت بر سر مسئله ای مهمی به نام واردات خودرو، هماهنگی لازم وجود ندارد؟ آیا وزیر صمت و رئیس سازمان برنامه و بودجه هیچ دیالوگی بابت تامین ارز واردات خودرو نداشته اند؟

از طرفی، رئیس سازمان برنامه و بودجه که از فروردین امسال در این پست حضور دارد، چرا زودتر از اینها حرفی از به صرفه نبودن واردات خودرو نزده است؟ تکلیف 33 هزار نفر متقاضی نهایی خودروهای وارداتی که ماه هاست چشم انتظار دریافت خودرو هستند، چه می شوند؟ 

در نهایت اینکه آیا اظهارات رئیس سازمان برنامه و بودجه به معنای پایان ماجرای پر حاشیه ازسرگیری واردات خودرو است؟ آیا ممنوعیتی دوباره انتظار خودروهای خارجی را برای ورود به ایران می کشد؟