به گزارش خبرنگار خودرونامه، در بند سوم آیین نامه واردات خودرو آمده که "وزارت صنعت، معدن و تجارت موظف است با هدف توسعه تولید خودروهای اقتصادی (حداکثر۱۰ هزار یورو) ضمن پیش‌بینی مشوق‌های سرمایه‌گذاری و تولید، اقدامات موردنیاز برای هدایت بخشی از واردات به سمت تولید و افزایش ساخت داخل را به عمل آورد. همچنین برنامه ساخت داخل واردکنندگان موضوع این بند، باید به تأیید وزارت صنعت، معدن و تجارت برسد".

طبق این بند از آیین نامه که به نظر می رسد به همان مورد قبلی مبنی بر انتقال تکنولوژی به واسطه واردات، اشاره دارد، وزارت صمت باید به واردکنندگان بابت رفتن به سمت تولید داخل یا خرید تکنولوژی مشوق بدهد. وزارت صمت تاکید داشت و دارد که "انتقال تکنولوژی" به عنوان یک پیش شرط برای واردات در نظر گرفته شود و این موضوع علاوه بر خودروهای اقتصادی، شامل دیگر خودروهایی که قرار است وارد شوند (به استثنای برقی ها و هیبریدی ها) نیز می شود.

طبق توضیحات سخنگوی وزارت صمت، شرط انتقال تکنولوژی برای واردکنندگان همچنان وجود دارد، ضمن آنکه در آیین نامه نیز آمده وزارت صمت ملزم به ارائه مشوق در این مورد است. در واقع وزارت صمت باید واردکنندگان را به واسطه مشوق هایی خاص که ممکن است به میزان تعرفه یا سود آنها مربوط باشد، به سمت انتقال تکنولوژی و تولید ببرد.

این در حالی است که واردکنندگان کارشان تجارت است نه تولید، بنابراین ممکن است در واکنش به به انتقال تکنولوژی، بسیاری از آنها قید واردات را بزنند. واردکننده حکم بازرگان را دارد، بنابراین کارش این است کالا وارد کند نه اینکه وارد عرصه تولید شده و تکنولوژی و فناوری بیاورد. در واقع این وظیفه بر عهده تولیدکننده است که برای ارتقای سطح کمی و کیفی محصولات خود، تا حد امکان به تکنولوژی و فناوری روز مجهز باشد. واردکننده نیز با آوردن کالاهایی که امکان تولید داخل ندارند یا تولیدشان به صرفه نیست، به تامین نیاز بازار و ایجاد تعادل در آن کمک می کند.

با توجه به الزام وزارت صمت مبنی بر انتقال تکنولوژی توسط واردکنندگان و اعطای مشوق هایی در این مورد، آیا واردکننده ها میل و انگیزه ای بابت این کار خواهند داشت؟ ازآنجاکه واردکننده کارش تجارت است و به دنبال سود بی دردسر می گردد، بعید به نظر می رسد خود را وارد مسیر پر پیچ و خم تولید کند، آن هم با توجه به اعمال سیاست هایی مانند قیمت گذاری دستوری. انتقال تکنولوژی نیز قیدی برای خودروساز خارجی ایجاد نمی کند و اگر قرار بر انتقال باشد، این کار باید توسط واردکننده انجام شود که طبعا نیازمند صرف هزینه ای هنگفت است. حال پرسش اینجاست که واردکنندگان چه به صورت دستوری و چه در ازای مشوق های وزارت صمت، حاضر به صرف چنین هزینه ای برای واردات تکنولوژی هستند؟ به نظر می رسد شرایطی که وزارت صمت مبنی واردات در ازای انتقال تکنولوژی گذاشته، بیشتر به نفع خودروسازان است و واردکنندگان چندان با آن کنار نخواهند آمد. بنابراین اگر قرار باشد تنها خودروسازان از این شرایط استفاده کنند، عملا انحصار بازار خودروهای خارجی نیز رفته رفته به دست آنها خواهد افتاد که طبعا مورد پسند شهروندان نیست.