به گزارش خودرونامه، عبداله توکلی لاهیجانی در تعریف خودروی اقتصادی عنوان کرد که سرانه تولید ناخالص کشورمان دو هزار و ۳۰۰ دلار است که معنایش این است که قسمت اعظم بازار ما نیاز به خودرو‌هایی ارزان و در عین حال ایمن و کارا دارد، بنابراین اینجا مفهومی به نام خودروی اقتصادی شکل می‌گیرد، که مختص کشور ما نیست. وی ادامه داد که چهار میلیارد نفر از جمعیت کره زمین درآمد کمتر از دو هزار دلار در سال دارند، بنابراین براساس نیاز و بازار باید رویکرد جدیدی در طراحی و توسعه محصولات اتفاق بیفتد.

این مقام مسوول در وزارت صمت در ادامه عنوان کرد که ۵۰ درصد بازار کشور ما به خودرو‌های زیر ۲۵۰ میلیون تومان اختصاص دارد که ۲۱ میلیون خودروی شماره گذاری شده داریم که ۷ میلیون آن پراید است و بنابراین مهم است که به این بازار فکر کنیم. توکلی لاهیجان در پاسخ به این سوال که

در دنیا چطور درباره‌ی این مسئله فکر شده است؟ اضافه کرد که در دنیا رویکردی به نام نوآوری مقتصدانه وجود دارد که در بسیاری از دانشگاه‌های دنیا به خصوص در ده سال اخیر موجی ایجاد کرده و هدف از این رویکرد رسیدن به محصولی است که به اندازه کافی با کیفیت باشد و بتواند نیاز‌های اساسی مشتریان را با قیمت مناسب پاسخ دهد؛ بنابراین در دسترسی به محصول ارزان قیمت با یک رویکرد کاملا علمی مواجه هستیم که از همان رویکرد باید استفاده شود.

وی ادامه داد که بهره گیری از بازار بزرگ ارزان قیمت‌ها برای توسعه صنعتی کشور مدلی است که در شیائومی و تاتا و سوزوکی اتفاق افتاده؛ بنابراین این نکته را باید به عنوان فرصت دید، اساسا مسئله صنعت خودروی کشور در رده خودرو‌های که ۲۰ هزار دلار یا کمتر از ۲۰ هزار دلار باشد شکل نمی‌گیرد بلکه در محصولات اقتصادی و همین بخش بندی بازاری شکل می‌گیرد.

دراین گفت و گو مجری برنامه از این مقام صنعتی پرسش کرد که منظور از خودروی اقتصادی چیزی شبیه پراید است  که توکلی لاهیجانی پاسخ داد که خودروی مانند پراید یک رابطه بازنده_بازنده میان خودروساز و مصرف کننده بود یعنی نه مصرف کننده از کیفیت و محصول راضی بود و نه خودروساز می‌توانست محصولی را ارائه دهد که برایش ارزش اقتصادی داشته باشد. اتفاقا من رویکردی که عرض کردم که در دنیا شکل گرفته به نام مهندسی مقتصدانه، نوآوری مقتصدانه ناظر بر همین مسئله است یعنی بتواند محصولی طراحی و توسعه پیدا کند که علاوه بر این که نیاز‌های مشتریان را در سطح استاندارد ارضا کند بلکه خودروساز هم بتواند از منظر اقتصادی به اهداف خود برسد؛ بنابراین وقتی که ما از محصول اقتصادی صحبت می‌کنیم از پراید صحبت نمی‌کنیم بلکه اصولا بنا به روش‌های علمی، شبیه سازی‌های مهندسی، تکیه بر قوای شرکت‌های دانش بنیان به محصولی اشاره می‌شود که این محصول مصرف سوخت پایینی داشته و ایمن باشد و از منظر اقتصادی به زیان‌های خودروساز اضافه نکند.

در ادامه این گفت و گو مجری برنامه صدا و سیما با ذکر مثالی در مورد خودرو ال 90 که در ابتدا به عنوان خودروی اقتصادی مطرح شد اما قیمت آن به سرعت رشد کرد ، سوال کرد که چه تضمینی وجود دارد  که خودروی اقتصادی مورد نظر  تبدیل به یک خودروی لوکس نشود؟ که لاهیجانی با عنوان مصداقی در این زمینه پاسخ داد که در خودرویی مانند پراید، شما برای این که مثلا در درب موتور یا در جانبی و پنل‌های فلزی خودرو، میزان ورق بری که در محصول دارید، گا‌ها نزدیک به ۶۰ درصد ورق ضایعات می‌شود در حالی که خودروی با بهینه سازی‌های مهندسی تا ۷۰ درصد ورق استفاده می‌شود بنابراین این که چگونه محصول اقتصادی می‌شود ریشه در چند ماجرا دارد.

وی ادامه داد :ریشه اول طراحی و توسعه خود محصول است، مانند مثالی که اتفاق افتاده یعنی محصول چگونه طراحی شود تا میزان ضایعات کمتر باشد میزان ورق بری، میزان مواد بهینه استفاده شده باشد.نکته دوم به فرآیند‌های تولید برمی گردد، فرآیند‌های تولید ما چگونه برنامه ریزی و طراحی شده باشند این که در چند ضرب به محصول نهایی می‌رسیم، این که فرآیند ساخت مان چقدر بهینه است. مثال دیگری که شما در خصوص "ال ۹۰" گفتید اتفاقا در طراحی و توسعه این محصول نکات خوبی لحاظ شده بود، اما در اجرای آن به خصوص در کشور ما معضلاتی وجود داشت یعنی شما یک پلتفرم مشترک را در دو سایت مختلف، تولید کردید؛ بنابراین هیچکدام از آن سایت‌های تولید به تیراژ اقتصادی تولید نرسیدند، قطعه سازی‌ها هم به تیراژ اقتصادی نرسیدند بنابراین کنترل قیمت محصول علیرغم کیفیت خوبی که داشت بسیار سخت شد، بنابراین علاوه بر طراحی و توسعه محصول، طراحی و توسعه فرآیند، ساختار اجرا هم بسیار مهم است. یعنی چگونه بتوانید از مشارکت سازندگان در دستیابی به تیراژ اقتصادی تولید استفاده کنید. وی در پاسخ به این سوال که هم اکنون خودرویی برای نمونه خودروی اقتصادی طراحی شده یا فقط در حد ایده است؟

گفت : خوشبختانه در معاونت علمی، کار با اتکا به یکی از شرکت‌های دانش بنیان در حوزه صنعت خودرو و بر اساس مطالعات دقیقی در خصوص مهندسی و نوآوری مقتصدانه و چگونگی بهینه سازی کلید خورده است. در کشور ماظرفیت‌هایی مانند نیرو‌های تحصیلکرده بسیاری وجود دارند که می‌توانیم در اهدافی نظیر دستیابی به خودروی اقتصادی از توانمندی آن‌ها استفاده کنیم.