به گزارش خودرونامه، بیشتر هواداران اما اتفاقات رخ داده در مورد آندرآ استراماچونی سرمربی استقلال را که قرارداد خود را یک طرفه فسخ و به ایتالیا بازگشت، از چشم مدیرعامل، اعضای هیات مدیره و البته وزارت ورزش می دانند. اما آیا در ماجرای استرآماچونی، همه چیز دست مدیران باشگاه و وزارت ورزش بوده یا باید این اتفاق را در ابعاد بزرگتری بررسی کرد؟

مشابه چنین اتفاقی اما در ابعاد اقتصادی به ویژه در صنایع نفت و خودرو کشور نیز ی حدودا 15 ماه گذشته رخ داده است؛ همان طور که امثال شل و توتال از ایران رفتند، رنو و پژو و کیا و هیوندایی و حتی خودروسازان چینی نیز به خودروسازی کشور را ترک کردند، تنها به یک دلیل و آن یک دلیل "تحریم" است.

شاید در نگاه اول ارتباطی میان قطع ارتباط ناگهانی و یک طرفه سرمربی استقلال با این باشگاه و خروج خارجی ها از صنایع داخلی به ویژه خودروسازی، به چشم نیاید، اما واقعیت این است که سرنخ همه آنها به تحریم برمی گردد.

همان طور که استراماچونی به دلیل تاخیر در دریافت مطالبات و همچنین از ترس گرفتار شدن به اتهام پولشویی (پلیس ایتالیا به پول های واریزی به حساب وی که به درخواست باشگاه استقلال و توسط صرافی ها به حساب وی واریز شد، مشکوک شده است)، ایران را ترک کرد، خودروسازان خارجی نیز از بیم تبعات تحریم، از کشور خارج شدند.

حال پرسش اینجاست که آیا مدیران داخلی بابت نگه داشتن خارجی ها (چه در حوزه ورزش و چه در حوزه اقتصادی و صنعتی) کاری از دست شان بر می آمده و کاهلی و بی تدبیری کرده اند، یا اینکه عملا توان ممانعت از اتفاقات رخ داده را نداشته اند.

مدیران خودروسازی نیز مانند مدیران ورزشی توسط دولت انتخاب می شوند و معمولا چندان کارآمد از آب در نمی آیند، بنابراین در ایراداتی که به عملکرد مدیران دولتی وارد است، تردیدی وجود ندارد.

این در حالی است با توجه به بروز تحریم های سختگیرانه توسط آمریکا و دوستانش، برخی اتفاقات رخ داده طی حدود 15 ماه گذشته عملا خارج از کنترل آنها بوده و ریشه ای کاملا خارجی داشته است.

تحریم های آمریکا سبب شده هرگونه شراکتی با ایران از سوی هر شرکت و فردی، زیر ذره بین قرار گیرد و گاهی نیز منجر به تبعاتی سخت برای آنها شود.

جدا از این، مسیر نقل و انتقال پول با مبدا و مقصد ایران نیز عملا بسته شده و این موضوع امکان همکاری و مشارکت با خارجی ها را به حداقل ممکن رسانده است. در چنین شرایط سخت و طاقت فرسایی است که سرمربی ایتالیایی استقلال قراردادش را یک طرفه فسخ می کند، چون متوجه شده به این راحتی ها و بدون دردسر دستش به پول نخواهد رسید.

داستان خروج خودروسازان خارجی از ایران نیز دقیقا همین است؛ امثال رنو و پژو، متوجه شدند که ماندن در ایران با توجه به سختی تحریم ها و تبعاتش (به ویژه اعمال جرایم مادی و معنوی از سوی آمریکا و محدودیت و حتی ممنوعیت نقل و انتقال پول) ریسک بسیار بالایی دارد، آنقدر که حتی جذابیت های بازار خودرو کشور نیز این ریسک را پوشش نمی دهد.