ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو در مجموع طی سال گذشته بیش از ۱۰۱ هزار میلیارد تومان صرف تولید محصولات خود کرده‌اند، اما در مقابل چیزی حدود ۹۴ هزار میلیارد تومان درآمد از محل فروش داشته‌اند. با این حساب، نزدیک به هفت هزار میلیارد تومان اختلاف بین هزینه تولید و قیمت فروش محصولات سه خودروساز بزرگ کشور در سال گذشته ایجاد شده است.
در این بین، ایران خودرو در سال ۹۹ بالغ بر ۷۸ هزار میلیارد تومان صرف تولید محصولاتش کرده، حال آنکه جمع مبلغ فروش آنها با توجه به قیمت گذاری دستوری، کمی بیش از ۶۷ هزار میلیارد تومان بوده است.

بنابراین خودروساز بزرگ ایران از ناحیه اختلاف قیمت این دو، حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان زیان دیده است. سایپا نیز بیش از ۱۸ هزار میلیارد تومان هزینه تولیدش در سال ۹۹ بوده، اما مبلغ فروش محصولات این شرکت به ۱۶ هزار میلیارد تومان نیز نرسیده است.

از پارس خودرو هم خبر می‌رسد این شرکت حدود چهار هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان صرف تولید محصولاتش در سال ۹۹ کرده، اما از محل فروش آنها کمتر از چهار هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان درآمد کسب کرده است.
تداوم زیان دهی خودروسازان در سال ۹۹ اما در حالی است که خودروسازان به عنوان بنگاه‌هایی تولیدی، طبعاً باید سود کنند وغیر از این باشد، فعالیت آنها توجیهی از منظر اقتصادی ندارد. در دنیا نیز این چنین است، چه آنکه خودروسازان از محل فروش محصولات خود کسب درآمد کرده و سود می‌کنند، سودی که بخشی از آن صرف تحقیق و توسعه می‌شود.

در خودروسازی ایران اما سال‌هاست زیر سایه سنگین قیمت گذاری دستوری، تولید خودرو غرق در زیان شده و عملاً سودی در کار نیست. با ادامه این وضع، زیان انباشته خودروسازان بیشتر و بیشتر خواهد شد و شاید روزی برسد که حربه‌هایی مانند تجدید ارزیابی نیز نتواند آنها را از ورطه ورشکستگی نجات دهد.

با توجه به وقت کمی که تا پایان عمر دولت دوازدهم باقی مانده، بسیار بعید است سرنوشت قیمت گذاری خودرو در این دولت تغییر کند و باید منتظر ماند و دید دولت بعدی با این چالش چه خواهد کرد. در حال حاضر انتقادات از قیمت گذاری دستوری بالا است و حتی ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری منتخب نیز در اظهارات قبل از انتخابات خود بر این موضوع که قیمت خودرو عادلانه نیست و تولیدکننده ضررمی دهد، تاکید کرد.