کامران ندری گفت: پس از اپیدمی ویروس کووید ۱۹ در دنیا، شاهد برخورد متفاوت دولت‌ها در مقابله با این ویروس بودیم به‌طوریکه برخی کشورها قرنطینه سفت و سختی را اجرا کردند و برخی دیگر هم نظیر ایران با تعریف طرح فاصله اجتماعی سعی کردند به‌طور نیم بند قرنطینه را اجرایی کنند.

او افزود: دولت ما به این جمع‌بندی رسید که نمی‌تواند یک قرنطینه سختگیرانه را مانند آن چیزی که در ایتالیا، اسپانیا، چین یا در بقیه کشورها اعمال شده را اجرایی کند چراکه قادر به کنترل تبعات اقتصادی آن نخواهد بود.

ندری افزود: برخی عنوان می‌کنند که بخش تولید کشور در این شرایط باید تعطیل شود که شعاری بیش نیست. در شعار و در حرف هر کسی هر چیزی می‌خواهد بگوید، بگوید. اما واقعیت‌های اقتصاد ایران به ما می‌گوید باید تولید ادامه پیدا کند چراکه تعطیل کردن آن ممکن نیست.

این اقتصاددان تصریح کرد: این امکان برای دولت وجود ندارد تا از کسب وکارهایی که متوقف می‌شود یا افراد یا خانواده‌هایی که آسیب می‌پذیرد حمایت کند. به‌همین خاطر ستاد مقابله با کرونا روش میانه‌ای را به کار گرفتند تا هم مردم در خانه بمانند و از تجمع‌های غیر ضرور بکاهند و هم بخش تولید کشور برای رفع نیازهای‌ مردم فعال بماند.

او گفت: به نظرم این تنها راه صحیح در مقطع فعلی بوده تا هم روی دامنه شیوع این بیماری مدیریت داشته باشند و هم آهنگ حرکت اقتصاد کشور را حفظ کنند.

این اقتصاددان گفت: به نظر می‌رسد که تا به حال این سیاست جواب داده و مجموعه اقداماتی که تا به حال انجام شده با توجه به شرایطی که ما در آن قرار گرفته‌ایم حداکثر توانی بوده که مسوولان ما داشتند و آن را به کار گرفته‌اند تا از شیوع بیشتر این ویروس بکاهند.

ندری در پاسخ به این پرسش که آیا صنایع خودروسازی قابلیت تعطیل شدن در شرایط فعلی را دارند، افزود: دولت تا کنون هر اقدامی که توانسته برای جلوگیری از گسترش کووید ۱۹ انجام داده و به نظر می رسد بیش از این اقدامی نمی‌تواند انجام دهد و صنایع را تعطیل کند. واقعاً چه انتظاری می‌توان داشت که اقتصاد ایران ظرفیت تعطیلی بیشتر یا اعطای کمک‌های معیشتی را داشته باشد. آیا توقع بر آن است که مانند آمریکا یک بسته دو تریلیون دلاری برده و در کنگره تصویب کرده، تا بتواند از پی کووید ۱۹ بربیاید؟

او گفت: ایران حتی نمی‌تواند یک بسته ۵ میلیارد دلاری را ببرد تصویب برساند چون منابعی ندارد.

این اقتصاددان تصریح کرد: بنابراین تعطیل کردن فعالیت‌ها در اقتصاد ما امکان پذیر نیست و من نهایتاً فکر می‌کنم که خود مردم وقتی با مشکل مواجه شوند و ببینند که دولت نمی‌تواند کمک کند، کسب و کارهایشان را به شکلی ادامه می‌دهند تا منطبق بر این شرایط باشد.

او افزود: مشکل مهم دیگر اقتصاد ایران تقاضای کل است. یعنی الان بخش عمده خانوارهای ما این اندوخته و توانایی را دارند که برای یک مدتی در خانه‌ها بنشینند و از آن پس انداز و اندوخته‌شان برای یک مدتی استفاده کنند. به‌طوریکه اگر کسی هم سر کارش برود تقاضا برای محصولی که تولید می‌کند وجود ندارد.

ندری گفت: با توجه به اینکه هزینه‌های تولید در اقتصاد ما خیلی بالاست از یک حدی هم نمی‌توان قیمت‌ها را پایین‌تر آورد و به ناچار ما تبعات منفی این بحران را که ممکن است افزایش نرخ بیکاری و کاهش نرخ رشد اقتصادی بیشتر از آنچه که پیش بینی می‌کردیم، را باید بپذیریم.

این اقتصاددانان تصریح کرد: حُسن اقتصاد ما این است که تا حدودی نسبت به این شرایط آسیب پذیری‌اش در مقایسه با سایر کشورها کمتر بوده چون در اثر یک دهه تنشی که با دنیای غرب داشتیم، اقتصادمان تا آنجایی که ممکن بوده کوچک شده و آن بنگاه‌هایی که الان دارند فعالیت می‌کنند خیلی تحت تأثیر منفی این بیماری قرار نمی‌گیرند.